DESTROY below the ACROPOLIS - VIDEO

ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΕΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ;

ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17

Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από ‘Εργο Τέχνης , με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν. Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο δημόσιο συμφέρον. 

Παράσταση έκαναν ο καθηγητής αρχιτέκτων και αναστηλωτής  Ιωάννης Κίζης, ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς αρχιτέκτων Ιωσήφ Εφραιμίδης, οι κάτοικοι Μαρίνα Κουρεμένου, Μαρίζα Κωχ, Μανώλης Αναστασάκης, Αχιλλέας Φρειδερίκος, Νίκος Ρουσέας,  εκπρόσωπος του Βαγγέλη Παπαθανασίου, ιδιοκτήτη του αρ.19, ενώ έγγραφες διαμαρτυρίες (που όμως δεν διαβάστηκαν) έστειλαν Ακαδημαϊκοί, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Καθηγητές κ.α.

Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17,  είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 – 1957) Ακαδημαϊκού, καθηγητή ΕΜΠ, ζωγράφου με πολλά διεθνή βραβεία, φίλου του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso.

Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο.

Η μικρή πολυκατοικία της οικογένειας Κουρεμένου αποτελεί αξιόλογη περίπτωση εναρμόνισης των συνθετικών κανόνων της παρισινής Beaux Arts με το νεωτερικό ρεύμα της Art Déco και το πνεύμα του αθηναϊκού νεοκλασικισμού. Σχεδιάστηκε γύρω στα 1930 από τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα, καθηγητή του EMΠ και ακαδημαϊκό Βασίλειο Κουρεμένο, ο οποίος ήταν απόφοιτος της école des Beaux Arts του Παρισιού.

Η πολυκατοικία βρίσκεται απέναντι στον βράχο της Ακρόπολης και αντικρύζει το αρχαίο Θέατρο του Διονύσου. Aποτελείται από ισόγειο και τρία οροφοδιαμερίσματα, που έχουν υποστεί αρκετές εσωτερικές αλλαγές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαμόρφωση της μαρμαρεπένδυτης όψης, στην οποία η νεωτερικότητα και η αφαιρετική τάση της εποχής συνδυάζονται με τη συμμετρία και τις επιμέρους αναλογίες της νεοκλασικής παράδοσης. Tα εντυπωσιακότερα στοιχεία της όψης είναι η αρμονία των πολύχρωμων ορθομαρμαρώσεων, ο ανάγλυφος διάκοσμος της κύριας εισόδου και οι έντονοι χρωματισμοί των ψηφιδωτών παραστάσεων του τρίτου ορόφου, τεχνοτροπίας Art Déco.

Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978  και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς  του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης  η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό. Στο  Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση  ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής.

Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δεν επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005.

Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται το σημαντικό αστικό μέτωπο της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου – μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της.

Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και  ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου,  όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος;

Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο, διακοσίων θέσεων εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα – πρόβολο ( στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου.

Με την χθεσινή σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η  ιερότητα αρχαιολογικού  χώρου, η πολύτιμη  αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου,   για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου.  Αυτό θέλουμε;

Περισσότερα στο: http://areopagitou17.blogspot.com

Μπορείτε ακόμα να δείτε:

VIDEO - Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 – ένα κτίριο απειλείται
 Το greekarchitects.gr , παρουσιάζει ένα βίντεο – ρεπορτάζ που αφορά την υπόθεση των διατηρητέων κτιρίων στην οδό Διον. Αρεοπαγίτου στην Αθήνα, που απειλούνται με κατεδάφιση. Το βίντεο έχει διάρκεια 12 λεπτά και την εκπομπή παρουσιάζουν οι αρχιτέκτονες , Μανώλης Αναστασάκης και Νίκος Ρουσέας.