ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ

Δ.Αρεοπαγίτου

Η «ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ 1930 ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟ»

20 Μάιος, 2009

Η «ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ 1930 ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟ»

Ο αρχιτέκτονας-πολεοδόμος κ. Ιωσήφ Ευφραιμίδης, θέτει τον προβληματισμό για την έννοια του «ευρύτερου καλού», που έθεσε ο αρχιτέκτων του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως Μπερνάρντ Τσουμί.

Παρουσιάζουμε αυτή τη φορά μια επιστολή η οποία εκφράζει έναν φορέα, την Ελληνική Εταιρεία. Ο αρχιτέκτονας-πολεοδόμος κ. Ιωσήφ Ευφραιμίδης που υπογράφει την επιστολή θέτει τον προβληματισμό για την έννοια του «ευρύτερου καλού», που έθεσε ο αρχιτέκτων του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως Μπερνάρντ Τσουμί

Υποστηρίζει στη συνέχεια ότι είναι το νέο μουσείο εκείνο το οποίο οφείλει να ενταχθεί στον πολεοδομικό ιστό της πόλης και όχι να το καταστρέφει στο όνομα του ορατού. Η επιστολή αυτή στάλθηκε για δημοσίευση στην Εφημερίδα Καθημερινή το καλοκαίρι του 2007.

Η «ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ 1930 ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟ»


Με την επιστολή αυτή θα θέλαμε να θέσουμε τους προβληματισμούς μας στην έννοια του «ευρύτερου καλού», που έθεσε ο αρχιτέκτων του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως Μπερνάρντ Τσουμί και παρουσιάζεται στο άρθρο της κ. Μαρίας Κατσουνάκη, στην Καθημερινή της 7ης Ιουλίου 2007. Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Όλοι συμφωνούμε ότι η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας είναι σημαντικότερα όλων. Θέλουμε να δώσουμε έμφαση στην εικόνα του 1930 ή να αναρωτηθούμε μήπως υπάρξει ένα ευρύτερο καλό. Καμία απάντηση δεν μπορεί να είναι λάθος και καμία εντελώς σωστή”.

Πράγματι ποιο είναι το ευρύτερο καλό στο δίλημμα που δημιούργησαν όσοι έθεσαν αιφνιδιαστικά το ζήτημα του αποχαρακτηρισμού του κτηρίου επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17; Πώς μετριέται το «ευρύτερο καλό» χωρίς μια αιτιολογημένη έκθεση με βάση την οποία μπορούμε να εκτιμήσομε τα σχετικά επιχειρήματα;

Η υπό αυτές τις συνθήκες και με οριακή αναλογία ψήφων (ήταν απαραίτητη η διπλή ψήφος του Γενικού Γραμματέα) απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, στις 3 Ιουλίου, δημιουργεί προβλήματα σε ηθικό και δεοντολογικό επίπεδο:

-Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα προϊόν διαγωνισμού και τα κτίρια επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ήταν τμήμα του περιορισμού που έθετε το πρόγραμμα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την επίσημη θέση του αρχιτέκτονα. Στην περίπτωση που έλαβε υπόψη ο κ. Τσουμί τα υπάρχοντα κτήρια και σχεδίασε το κτήριο του ανάλογα με τους γνωστούς περιορισμούς, όπως πιστεύομε, θα ήταν σωστό οι πολίτες να γνωρίζουν ποιοι και για ποιο λόγο σε αυτή την χρονική στιγμή ξαφνικά θέτουν το ζήτημα του αποχαρακτηρισμού και της κατεδάφισης των αξιόλογων αυτών νεώτερων μνημείων. Εάν δεν τα έλαβε υπόψη του, γιατί του ανατέθηκε το έργο αδικώντας έτσι άλλους διαγωνιζόμενους;

-Το «ευρύτερο καλό» διασφαλίζεται από διαφανείς διαδικασίες, αντικειμενική ενημέρωση και δημοσία διαβούλευση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται να προβάλλεται απλώς ως άλλοθι για τον αποχαρακτηρισμό μνημείων. Ανοίγεται έτσι ο δρόμος για ανάλογη αντιμετώπιση άλλων περιπτώσεων, δημιουργώντας ένα προηγούμενο επικίνδυνο για εκείνα τα μνημεία, τα οποία δεν έχουν την τύχη να είναι έργα επώνυμων και να φέρουν τόσο αξιόλογα αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά στοιχεία.

-Το νέο μουσείο οφείλει να ενταχθεί στον πολεοδομικό ιστό της πόλης και όχι να το καταστρέφει στο όνομα του ορατού (visible). Η κορυφή του νέου μουσείου που επιθυμεί να αναπαράγει γεωμετρικά τον Παρθενώνα ήδη λειτουργεί σαν ορόσημο στην πόλη χωρίς να ανταγωνίζεται την Ακρόπολη. Εάν αφαιρεθούν τα κτίρια τα οποία λειτουργούν σαν φίλτρο του κυρίως όγκου του μουσείου θα αποκαλυφθούν ακριβώς οι πολυσυζητημένες αδυναμίες της θέσης και του όγκου του νέου μουσείου. Το μουσείο φαίνεται πιο διακριτικά από το βράχο με τα κτίρια μπροστά του και η Ακρόπολη φαίνεται από το νέο μουσείο εάν κάποιος κοιτάει λίγο ψηλά.

-Η αμηχανία που νιώθουν κάποιοι με τις πίσω όψεις των διατηρητέων κτηρίων εύκολα ξεπερνιέται με καλό σχεδιασμό, και ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας κ. Τσουμί οφείλει να τον εφαρμόσει. Αντίθετα η κατεδάφιση των μνημείων αποτελεί την πιο άκοπη και ακριβή λύση και οικονομικά και πολιτισμικά.

Τέλος, κάποιοι εκπρόσωποι της Πολιτείας δείχνουν να πιστεύουν πως η αποκάλυψη του μουσείου από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου θα φέρει πιο πολύ τουρισμό και κατ’ επέκταση πιο πολλά έσοδα. Η Ακρόπολη όμως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως εμπορεύσιμο είδος. Αντιπροσωπεύει διαχρονικές αξίες, όπως είναι η αρμονία, το μέτρο, η διαβούλευση και η δημοκρατία, τις οποίες οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να σεβαστούμε. H εικόνα της Ακρόπολης παραπέμπει ευθέως στον ενεργό ρόλο των ενημερωμένων πολιτών που διαβουλεύονται για την διαμόρφωση της πόλης τους. Μόνο σε αυτό το πλαίσιο παράγεται η έννοια και το περιεχόμενο του «ευρύτερου καλού».

Ιωσήφ Ευφραιμίδης,
αρχιτέκτων-πολεοδόμος
Για το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς
EΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Share |

Σχετικές Δημοσιεύσεις:

 

GreekArchitects Athens

Copyright © 2002 - 2024. Οροι Χρήσης. Privacy Policy.

Powered by Intrigue Digital