Η κουλτούρα του graffiti

Φοιτήτρια : Ευφροσύνη Ρούσσου
Επιβλέποντες καθηγητές: Γιώργος Πατρίκιος, Νίκος Θωμάς, Τάκης Κοζόκος
Δημοκρίτειο Πανεπιστημίο Θράκης
Ημερομηνία παρουσίασης : Ιούνιος 2014

Graffiti. Ένα φαινόμενο της καταρρέουσας Νέας Υόρκης του 1970, μια παράνομη δραστηριότητα στα πλαίσια της υποκουλτούρας των έγχρωμων νέων από τις φτωχότερες συνοικίες της πόλης, μια συνειδητή καλλιτεχνική/ ιδεολογική έκφραση με χωρικές προεκτάσεις, ή ένα νέο εικαστικό κίνημα για να διαδεχθεί την pop art; Το graffiti προβλημάτισε από τις απαρχές του κοινό, πολιτεία και ειδικούς. Κάποιοι το αντιμετώπισαν σαν απειλή για την τάξη και την ευρυθμία της πόλης, ενώ άλλοι, βλέποντας το να εξαπλώνεται γοργά σε όλο τον κόσμο το αγκάλιασαν -ή έστω μέρος αυτού.

Στην εργασία αυτή δεν επιχειρείται η κατηγοριοποίηση του graffiti ως τέχνη. Ούτε και αντιμετωπίζεται σαν μια μορφή εσωστρεφούς υποκουλτούρας με μοναδικό στόχο την απόκτηση φήμης μεταξύ των μελών της. Αντίθετα εξετάζεται η σχέση του με την πόλη, η αμφίδρομη σχέση χώρου και graffiti, πώς δηλαδή το graffiti επηρεάζεται αλλά και επηρεάζει το χώρο που βρίσκεται. Γιατί τα graffiti της Βραζιλίας είναι διαφορετικά από αυτά της Ελλάδας; Ο τοίχος ή το τραίνο γιατί περνά διαφορετικά μηνύματα από τον καμβά; Γιατί οι όμορφες τοιχογραφίες σε περιοχές όπως το Μεταξουργείο της Αθήνας, ελκύουν εμπορικές δραστηριότητες; Πώς καταλήγει το graffiti να γίνεται φερέφωνο της αισθητικής της εξουσίας; Γιατί οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες γίνονται στόχος των γκραφιτάδων; Τελικά τι έγινε στο Βερολίνο πριν την πτώση του γεμάτου graffiti τείχους;

Σε μια προσπάθεια απάντησης αυτών των ερωτημάτων, το κείμενο που ακολουθεί, ξεκινά από τη Νέα Υόρκη του 1970 και φτάνει ως τη Βραζιλία, την Κίνα και την Ελλάδα του σήμερα, ακολουθώντας το ίχνος του graffiti στο σύγχρονο αστικό τοπίο. Ένα τοπίο που δε θα ναι ποτέ πια γκρίζο.

Δείτε την εργασία σε pdf (114 σελ.) ΕΔΩ ή στο ακόλουθο flipbook