Δεν πήρε θέση για τις πολυκατοικίες

Σε ένα ακροατήριο από γνωστούς Ελληνες αρχιτέκτονες, καθηγητές και φοιτητές Αρχιτεκτονικής μέχρι κατοίκους της περιοχής Μακρυγιάννη που γέμισαν την αίθουσα Φίλων του Μεγάρου Μουσικής, ο Γαλλοελβετός αρχιτέκτονας ανέλυσε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τη φιλοσοφία που διαπερνά όλες τις δημιουργίες του, για να πει ότι το Μουσείο της Ακρόπολης είναι μέρος της αντίληψής του για το τι εστί αρχιτεκτονική στον 21ο αιώνα.

 
Κυρίαρχες αρχές γι' αυτόν είναι «η έννοια και το πλαίσιο». Η «έννοια» με τη μορφή του περιεχομένου ενός έργου και το «πλαίσιο» στο οποίο εντάσσεται. Ο χώρος, το οικόπεδο, αποτελούσε πάντα γι' αυτόν μέγιστη πρόκληση. Εδειξε πώς αξιοποίησε τα προγενέστερα κτίρια εντάσσοντάς τα στο πολιτιστικό πάρκο La vilette του Παρισιού. Πώς προσάρμοσε παλιά παραδοσιακά σπίτια και καταστήματα σε ένα υπερσύγχρονο εμπορικό κέντρο στην καρδιά του Πεκίνου, το ίδιο ακριβώς και στη Νέα Υόρκη. Ακόμη, πώς εξαφάνισε μέσα σε ένα λόφο το Μουσείο της Βουργουνδίας και πώς «είδε» ως πολλές μικρές ασύμμετρες νησίδες μια σύγχρονη πόλη στο απέραντο πράσινο της Δομινικανής Δημοκρατίας.

Η χωροθέτηση λοιπόν του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, 300 μ. από το Βράχο, σε απόλυτη διαλεκτική σχέση με τα μνημεία ήταν η πρόκληση για να λάβει μέρος στο διαγωνισμό, όπως είπε. «Υπήρχε βέβαια η πολεμική για την επιλογή του χώρου. Αλλά το 80% του οικοπέδου ήταν χτισμένο και τα γλυπτά του Παρθενώνα βρίσκονταν μίλια μακριά από το μουσείο, τα οποία πιστεύω ακράδαντα ότι θα επιστρέψουν».

Μετά την ηλεκτρονική ξενάγηση που έκανε σε όλα τα στάδια του έργου, δέχτηκε από το κοινό ερωτήσεις που αφορούσαν σχεδόν όλες την άποψή του για την τύχη των δύο πολυκατοικιών της Διον. Αρεοπαγίτου. Ξεκαθάρισε ότι «στους όρους του διαγωνισμού υπήρχαν κάποια κτίρια υπό κατεδάφιση και κάποια άλλα όχι. Εσείς θα δείτε τι είναι ανθρωπίνως δυνατό να γίνει», του είχαν τότε πει. Αλλά «επί του θέματος δεν θέλω να πάρω θέση», κατέληξε.

Για το τεράστιο μέγεθος του μουσείου, που έχει αποτέλεσμα να ανταγωνίζεται τον Παρθενώνα, όπως του επισημάνθηκε από το κοινό, ο Τσουμί επανέλαβε ότι τον ενδιαφέρει η διαλεκτική και εν τέλει η συμφιλίωση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με την Ιστορία. Για την κριτική που δέχεται το μουσείο ανέφερε πως πριν από 5 χρόνια σε μια ομιλία του στην Αθήνα όλοι ήταν εναντίον του μουσείου: «Μου είπαν "θα καταστρέψεις τις αρχαιότητες". Ενώ πριν από 3 χρόνια σε ένα συνέδριο σηκώθηκαν τρεις διευθυντές των μεγαλύτερων μουσείων του κόσμου και μου είπαν ότι δεν θα επιτρέψουν να γυρίσουν ποτέ πίσω τα γλυπτά του Παρθενώνα γιατί έτσι θα αδειάσουν όλα τα μουσεία. Διαφωνίες πάντα θα υπάρχουν», είπε. Και έκλεισε δείχνοντας πώς είναι η θέα του μουσείου με τις δύο πολυκατοικίες και πόσο διαφορετικά φαντάζει ο λόφος της Ακρόπολης χωρίς αυτές. Ο κόσμος τον χειροκρότησε θερμά.

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ