Team Zoo-Atelier Zo, Σαϊτάμα, Ιαπωνία

Η καθαρά συλλογική βάση εργασίας, η ισχυρή αντι-ρασιοναλιστική διάθεση και η διατυπωμένη αντιπάθεια προς κάθε θεωρητικοποίηση και ιδεολογία, δημιούργησαν έργα μοναδικά, απροσδόκητα, «μυστηριώδη», που αν και ανήκουν στην ευρύτερη περιοχή της vernacular αρχιτεκτονικής, δύσκολα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν.

Δημοτικό Κέντρο του Μιγιασιρό στη Σαϊτάμα, (ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή βόρεια του Τόκιο), 1981.

Καλυμμένο πια στο μεγαλύτερο μέρος του από αναρριχώμενα φυτά, ανάλογα με την ερμηνεία το έργο θυμίζει «Μεσαίωνα» ή τοπίο μετά την Αποκάλυψη. Η γήρανση του ανεπίχριστου σκυροδέματος επιτείνει το τελικό αποτέλεσμα.

Οι πολυεπίπεδοι εσωτερικοί χώροι του κτηρίου φωτίζονται από τη γυάλινη οροφή.

Άποψη του εσωτερικού των χώρων γραφείου. Επικρατεί μια σχεδόν θρησκευτική ατμόσφαιρα.

«Γοτθικά» τόξα με υπερβολικές αναλογίες στον διάδρομο που διατρέχει περιμετρικά το κτήριο.

Άποψη του εξωτερικού υπαίθριου χώρου όπως διαμορφώνεται με κερκίδες για μαζικές εκδηλώσεις. Ανάλογα με την ερμηνεία, ερείπιο ή ανασκαφή.

Άποψη του εξωτερικού υπαίθριου χώρου. Xώρος στάσης.

Δημοτικό σχολείο Κασαχάρα στο Μιγιασιρό, Σαϊτάμα, 1983.

Γενική άποψη του σχολικού συγκροτήματος: παραδοσιακές στέγες σε παράταξη.

Άποψη του εξωτερικού περιμετρικού διαδρόμου στον οποίον βγαίνουν οι αίθουσες. Βαθιά γήϊνα χρώματα και «κινέζικες» λεπτομέρειες στη στέγη.

Σύνδεση με προαύλειο χώρο σε ανώτερο επίπεδο. Αξονικότητα, συμμετρία, καλά επεξεργασμένες λεπτομέρειες, γενικά ένα σύνολο σε πλήρη αντίθεση με το προηγούμενο έργο.

Προαύλειος χώρος. Η κλίμακα του χώρου είναι προσαρμοσμένη στους μικρούς μαθητές, οι παιχνιδιάρικες λεπτομέρειες και τα χρώματα επίσης.

Η Φωτεινή Γεωργακοπούλου έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στην Αθήνα και το Τόκιο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Τελευταία ασχολείται με θέματα θεωρίας της αρχιτεκτονικής.

Παλαιότερα Ταξίδια: Bagladesh, Hanami, Honk Kong, Sauntori

Φωτεινή Γεωργακοπούλου