Ιστορικότητα των τόπων πάνω από την πόλη-Μια μικρή παρένθεση με αφορμή την επέτειο του πολυτεχνείου.

Στην προσπάθεια ορισμού του χώρου αυτού, είναι πολύ σημαντική η συνειδητοποίηση της παρουσίας τους στην αστική ζωή και μάλιστα του πρωταγωνιστικού τους ρόλου σε σημαντικές ιστορικές στιγμές.
Έτσι στους παραπάνω στίχους, όπως και στην ταινία “Lilly’s story” του Μανθούλη, περιγράφονται τα «βασανιστήρια της ταράτσας», στο κτίριο της ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.
Εκεί, δίπλα αλλά και μέσα στα πλυσταριά, με την ηχητική κάλυψη της μηχανής μιας μοτοσικλέτας τελούνταν τα βασανιστήρια. Η επιλογή του τόπου δεν ξέρω αν ήταν τυχαία. Πάντως, το δώμα του κτιρίου της ασφάλειας μπορούσε να λειτουργεί ως χωρόσημο του φόβου δηλαδή «πρόσεχε γιατί θα καταλήξεις εκεί πάνω…» και η λειτουργία της μοτοσικλέτας, η οποία χρησίμευε για να σκεπάζει της φωνές, να αποτελούσε εσκεμμένα το σήμαντρο της έναρξης του παραλογισμού.

[ Lilly’s story. Το δώμα της οδού Μπουμπουλίνας και η κάθοδος μετά τα «βασανιστήρια της ταράτσας»]

Από την άλλη, μια από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη, μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της δικτατορίας, αποτέλεσε η κατάληψη του κτιρίου της Νομικής και η διαδήλωση εκατοντάδων φοιτητών στην ταράτσα του κτιρίου, το Φεβρουάριο του 1973.
Η επιτυχία αυτής της δράσης οφείλεται στο γεγονός και μόνο της οπτικής επαφής που είχε η διαμαρτυρία της ταράτσας, με τα πανό και τα συνθήματα των φοιτητών, με το δημόσιο χώρο του κέντρου της Αθήνας. Αποτέλεσε ένα αναπάντεχο αστικό στιγμιότυπο με μεγάλο αντίκτυπο.
Κλείνει η παρένθεση.

[ Η διαμαρτυρία στην ταράτσα της Νομικής.
Εξώφυλλο από το βιβλίο του Γιώργου Βερνίκου, Όταν θέλαμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, εκδ. Καστανιώτη, 2003]