Μικρή κριτική στο «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών 2021»

Δείτε το Α΄μέρος >>>

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

Οι παρατηρήσεις αφορούν δύο επίπεδα:

- το ένα είναι «πραγματικό», επί των υπό θεσμοθέτηση προτάσεων, και εν πολλοίς έχει γίνει στο πρώτο μέρος του κειμένου αυτού ως «παρατηρήσεις επί του εισαγωγικού κειμένου του ΡΣΑ»

- το άλλο είναι το καθαρά «νομικό» αλλά με δύο επίπεδα : το ένα αν νομικά διασφαλίζονται οι επιταγές του σχεδίου και το άλλο (παράλληλα) αν η μη διασφάλιση υποκρύπτει πρόθεση μελλοντικής ερμηνείας διάφορης από αυτήν που φαίνεται ή προσπάθεια σκόπιμης νομικής αποδυνάμωσης μιάς πρότασης ώστε μελλοντικά να μην μπορεί αυτή να εφαρμοστεί.

Ακολουθούν οι παρατηρήσεις στο Νομοσχέδιο με την σειρά των άρθρων του, και στο τέλος διατυπώνονται γενικές παρατηρήσεις.

Με όρθια  στοιχεία τα αποσπάσματα από το πρωτότυπο κείμενο του Νομοσχεδίου, με πλάγια  έντονα στοιχεία οι παρατηρήσεις.

ΜΕΡΙΚΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΕΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Ένα νομικό κείμενο, πρέπει να είναι νομικό κείμενο! Δεν είναι ούτε Διακήρυξη Αρχών, ούτε έκθεση ιδεών, ούτε περιγραφή (διαδικασίας, απαγορεύσεων ή κανόνων). Είναι ορισμοί, διαδικασία ως πράξη (actio) η οποία περιγράφεται τελεσίδικα και μονοσήμαντα, ή ως απαγόρευση η οποία επίσης περιγράφεται επακριβώς χωρίς ασάφειες, είναι ακόμη κανόνες πραγμάτων και καταστάσεων που επιτρέπονται ή απαγορεύονται, με σαφείς ορισμούς πώς, τι , πότε πού,  κάτω από ποιές σαφείς προϋποθέσεις  επιτρέπεται ή απαγορεύεται κάποια δράση ή εγκατάσταση ή άλλη διεργασία.

Φαίνεται ότι στην Ελλάδα δεν είχαμε πείρα από ρυθμιστικά σχέδια, έτσι, ενώ νομοθετήματα που αφορούν π.χ. τις εκλογές ή τις χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων ή τις ποινές αξιοποίνων πράξεων ή τους όρους και περιορισμούς δόμησης είναι σαφή και καθορισμένα, νομοθετήματα όμως που θεσπίζουν ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο άργησαν πολύ να πάρουν πραγματικά Νομική μορφή.

Παρ' όλο που ακόμη και το ΝΔ της 17^ης Ιουλίου του 1923 είχε με ιδιαίτερα σαφή τρόπο διατάξεις πολεοδομικές (χρήσης εδάφους ή και καθορισμού χρήσης εδάφους κ.α.) όταν απαιτήθηκε να εκδοθεί Νόμος ή Βασιλικό ή Προεδρικό Διάταγμα με θέμα ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο, εκεί τόσο οι πολεοδόμοι, γενικώς άσχετοι με τα νομικά, όσο όμως και οι νομικοί που υποτίθεται ότι έκαναν την τελική νομική επεξεργασία φαίνεται ότι ξέχασαν όσα ήξεραν και ως τότε εφάρμοζαν στην νομική επιστήμη τους, και το αποτέλεσμα ήταν ένα «ευχολόγιο» ή μια «διακήρυξη Αρχών» ή «προφητικών εξαγγελιών» οι οποίες όμως δεν κατοχυρώνονταν νομικά με τίποτα: κανένα άρθρο δεν υποχρέωνε κανέναν για τίποτα. Αν κάτι εφαρμόστηκε αργότερα ήταν επειδή εκδόθηκε νεώτερο σχετικό νομοθέτημα το οποίο είχε κανονική νομική μορφή -αυτό όμως δεν συνέβει σε όλα τα ατελώς περιγραφόμενα στο αρχικό Νομοθέτημα, το οποίο εν πολλοίς έμεινε στον αέρα, και φυσικά αναρωτιέται κανείς αν αυτό έγινε από νομική άγνοια  ή από πολιτική σκοπιμότητα.

Για παράδειγμα το πρώτο ΡΣΑ που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ ήταν το «Αθήνα 2000» επί ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΎ Δημοσίων Εργων  Στέφανου Μάνου, ( ΦΕΚ 341Β/ 2.4.1980, «περί σχεδίου-πλαισίου Ρυθμίσεων Ευρύτερης Περιοχής Πρωτεύουσας) ως Υπουργική Απόφαση, επρόκειτο για ένα εντελώς ανίσχυρο Νομικά κείμενο. Εισαγωγικά, στο τυπικό τμήμα «έχοντας υπ'΄όψιν...» όπου στην νομοθεσία αναφέρονται οι προγενέστεροι νόμοι και οι διαδικαστικές πράξεις που βάσει του Νόμου όφειλαν να προηγηθούν π.χ. γνώμη διαφόρων νομοθετημένων Συμβουλίων, Δήμων κ.α. αναφέρει απλά ότι ελήφθησαν υπ'  όψιν οι υπηρεσιακές προτάσεις διαφόρων υπηρεσιών συναρμόδιων υπουργείων, διάφορες μελέτες (Υπουργείου, Μελέτη Δοξιάδη κ.α.)  αορίστως «..παρατηρήσεις και προτάσεις που έχουν διατυπωθεί...»,  ακόμη από «...την ανάγκη αμέσου αντιμετωπίσεως των προβλημάτων της περιοχής της Αθήνας....» (!) και τέλος «...τα συμπεράσματα της συσκέψεως της 3.9.1979 υπό την Προεδρία του Πρωθυπουργού ...». Στην εν λόγω σύσκεψη, μετείχαν 5 Υπουργοί και 2 Υφυπουργοί, υπηρεσιακοί παράγοντες, δήμαρχοι Αθηνών και  Καισαριανής και εκπρόσωποι της ΚΕΔΚΕ, 3 καθηγητές ΑΕΙ «και υπηρεσιακοί παράγοντες». Καταλαβαίνει κανείς πρώτον ότι μια τέτοια σύναξη δεν είναι νομικά κατοχυρωμένη παρά μόνο ως έκφραση γνώμης και δεύτερο, προφανώς με τόσο αριθμό μετεχόντων   και μάλιστα εν πολλοίς και «τυχαίο» σε μια τέτοια σύναξη δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση.  Στην συνέχεια αναφέρει 18 σημεία τα οποία «έτυχαν καθολικής ή πάντως ευρύτατης αποδοχής» τα οποία είναιγενικές αρχές ευχολογίου της μορφής «...να ληφθούν μέτρα για την εξασφάλιση και προστασία ελευθέρων χώρων και την ανάπτυξη αστικού πρασίνου» ή « να ενισχυθούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς», ή ακόμη να επιδιωχθεί η αλλαγή της δομής της πόλης σε πολυκεντρική...» ή «να περιοριστεί η επέκταση των σχεδίων πόλεως»  και άλλα παρόμοια. Στην συνέχεια καταγράφονται με τον ίδιο γενικό ευχολογικό και αόριστο τρόπο άλλα 10 σημεία «εφαρμογής» που δεν υστερούν σε γενικότητες από τα πρώτα. Το κείμενο του ΦΕΚ είναι μόλις δυόμισυ σελίδες μαζί με τα προεισαγωγικά και τις υπογραφές του Πρωθυπουργού, του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, 12 υπουργών και ενός υφυπουργού και περιλαμβάνει ένα έγχρωμο σχέδιο σε κλίμακα 1:100.000 «Πρωτεύουσα 2000, σχέδιο πλαίσιο ρυθμίσεων περιοχής Πρωτευούσης». Το σχέδιο, για την κλίμακά του είναι αρκετά καθοριστικό, διαιρεί την Αττική σε 9 διαμερίσματα,  (θέση που είχε υποστηριχθεί στο Ε. Πανελλήνιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων του 1966 από την αριστερή ομάδα ΕΜΟΚΑ και ταυτόχρονα από το Υπουργείο Δημοσίων Εργων) περιλαμβάνει ευρύτατες περιοχές επέκτασης σχεδίου πόλεως εκτός της τότε υφιστάμενη εντός σχεδίου έκτασης, καθορίζει μεγάλες  βιομηχανικές ζώνες ΒΔ του Ασπρόπυργου, στο Λιόπεσι, τα Οινόφυτα, Ελευσίνα, Μέγαρα, Ελαιώνα κ.α. και καθορίζει «πιθανές» περιοχές κεντρικών λειτουργιών διαμερίσματος,   περιοχή «αναζήτησης» χώρου χονδρεμπορίου στον Αγιο Ιωάννη Ρέντη, το αεροδρόμιο των Σπάτων και το μετρό προς αυτό, και άλλες γενικές ρυθμίσεις. Μόνο το σχέδιο αυτό, θα μπορούσε να έχει νομική υπόσταση και αξία, στον βαθμό που ήταν συγκεκριμένο έστω και την κλίμακα του 1:100.000 και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι εκεί που ήθελε, ήταν συγκεκριμένο, όπως στις  βιομηχανικές ζώνες και τις επεκτάσεις του Σχεδίου Πόλεως!

 

Το σχέδιο Μάνου στο ΦΕΚ ως «Υπουργική Απόφαση»

 

Απόσπασμα από το «Σχέδιο Μάνου» όπως είναι δημοσιευμένο στο ΦΕΚ. Διακρίνεται η δομή της Αθήνας συγκροτημένης σε εννέα «διαμερίσματα» (όπως είχε αναλυθεί στο Ε.Συνέδριο Αρχιτεκτόνων του 1966)με καφέ το υφιστάμενο τότε Σχέδιο Πόλεως και με κίτρινο «Ζώνες μελέτης οικιστικής αναπτύξεως» (με απλά λόγια περιοχές επέκτασης σχεδίου πόλης...)Διακρίνεται επίσης το γενικά αποδεκτό (υφιστάμενο) και προτεινόμενο βασικό οδικό δίκτυο (δες άρθρο μου στο GreekArchitects.gr για την ιστορία των Ρυθμιστικών Σχεδίων Αθήνας), και οι θεσπιζόμενες βιομηχανικές περιοχές, όπου και τότε υπήρχαν  ημιπαράνομες βιομηχανίες : Ελαιώνας, Θριάσιο βόρεια του Ασπρόπυργου, Κάτω Κηφισιά και Μεσόγεια (ανάμεσα Λιόπεσι και Κορωπί και νότια από το Κορωπί). Ως «γεωργική γή» (ανοικτό κίτρινο) χαρακτηρίζονται ελάχιστες περιοχές στα Μεσόγεια, όσες ξέμειναν από επεκτάσεις και βιομηχανικές περιοχές. Επίσης σχεδόν όλες οι ακτές χαρακτηρίζονται ως «ζώνες μελέτης παραθεριστικής κατοικίας-αναψυχής» και είναι προφανές τι σημαίνει αυτό!

Το επόμενο που δημοσιεύθηκε ως Νόμος είναι το «Ρυθμιστικό Σχέδιο και Πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας», παρά τον περιοριστικό του τίτλο (προστασία περιβάλλοντος...) είναι το γνωστό μας Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών του 1985 (Νόμος 1515/1985, ΦΕΚ 18^Α 18.2.1985). Πρόκειται για το «σχέδιο Τρίτση» το οποίο δημοσιεύθηκε μετά την αποπομπή του από το Υπουργείο Χωροταξίας Οικισμοπυ και Περιβάλλοντος (ΥΧΟΠ)  και υπογράφει ως Υπουργός  ο αντικαταστάτης  του Τρίτση Ευάγγελος Κουλουμπής.

Το κείμενο του Νόμου στο ΦΕΚ δεν αποφεύγει τις γενικότητες επιπέδου Διακήρυξης Αρχών όμως είναι πολύ σαφές σε συγκεκριμένα σημεία όπως για παράδειγμα στην ίδρυση, συγκρότηση και λειτουργία του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών (ΟΡΣΑ)  (άρθρα 5-10),

Από την άλλη μεριά είναι εντελώς γενικό και ανίσχυρο νομικά σε κρίσιμα θέματα όπως η επέκταση της πόλης όπου απλά αναφέρεται ότι « η ανάσχεση της εξάπλωσης της πόλης επιδιώκεται με : απαγόρευση των κατατμήσεων γής ....ανάπλαση υποβαθμισμένων περιοχών κατοικίας... οργανωμένα στεγαστικά προγράμματα... προστασία των ακτών από την εξάπλωση της οικιστικής χρήσης...» Ειδικά για τους συνεταιρισμούς οι οποίοι τότε αποτελούσαν ιδιαίτερα πιεστικό πρόβλημα προτείνει διάφορα μέτρα αλλά σε επίπεδο ευχών χωρίς δέσμευση, ακόμη και η απαγόρευση ίδρυσης νέων συνεταιρισμών δεν ισχύει σε περιοχές επεκτάσεων των οικισμών. Φυσικά αυτά δεν είναι νομικά μέτρα, και το αποτέλεσμα το ξέρουμε : και κατατμήσεις γίνονται ή καλύπτονται από ελιγμούς του τύπου της «εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας», οι ακτές οικοπεδοποιήθηκαν όλες στο διάστημα από το 1985 ως σήμερα, και οι αναπλάσεις ξέρουμε ότι δεν καλύπτουν το στεγαστικό πρόβλημα επομένως δεν αποτρέπουν τις επεκτάσεις -άσε που τώρα πλέον οι επεκτάσεις δεν αφορούν αυθαίρετα εσωτερικών μεταναστών του Εμφύλιου αλλά βίλλες μεσαίων και μεγάλων εισοδημάτων, και βέβαια στην επόμενη περιαστική ζώνη του Λεκανοπεδίου τας περιαστικά δάση και τους ορεινούς όγκους, κυρίως της Πεντέλης.

Στο ΦΕΚ, περιλαμβάνονται σχέδια 1:25.000 όλης της Αττικής και ειδικότερα σχέδια 1:5.000 των κέντρων Αθήνας και Πειραιά. Εδώ, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τα σχέδια αυτά είναι πολύ καθαρά και αρκετά σαφή στα όρια των περιοχών που ορίζουν συγκεκριμένες χρήσεις εδάφους, και αν διασώθηκε κάτι αυτά τα χρόνια οφείλεται ακριβώς στα δημοσιευμένα στο ΦΕΚ σχέδια αυτά. Αλλωστε, για να εφαρμοστεί η Ολυμπιακή λαίλαπα χρειάστηκε να εκδοθούν νομοθετήματα σε επίπεδο Νόμων για να είναι δυνατή η αλλαγή της χρήσης εδάφους από τον Ν.1515/85.

Το σχέδιο Τρίτση στο ΦΕΚ ως Νόμος 1515/85

ΡΣΑ 1985, επάνω το σχέδιο κατευθύνσεων. Αποτελεί την διατύπωση των θεωρητικών αρχών σε κλίμακα 1:100.000 και κάτω το «σχέδιο οικιστικής οργάνωσης, επίσης σε κλίμακα 1:100.000 όπου λεπτομερέστερα διατυπώνονται οι γενικές γραμμές του Σχεδίου, αποτελεί αρκετά λεπτομερή διατύπωση που σε πολλά σημεία του μπορεί να θεωρηθεί και «νομικό σχέδιο» με νομικές δεσμεύσεις δηλαδή. Συνδυασμός των σχεδίων αυτών , σε ασπρόμαυρη εκδοχή, δημοσιεύθηκε και στο ΦΕΚ

 

ΡΣΑ 1985, το δημοσιευμένο στο ΦΕΚ ως Νόμος, σε αρκετά σημεία είναι «νομικό κείμενο» και χρησίμευσε σε προσφυγές στο ΣτΕ

 

ΡΣΑ 1985, λεπτομέρεια 1:25.000 δημοσιευμένο στο ΦΕΚ. Αρκετά λεπτομερής απεικόνιση σε ικανοποιητική κλίμακα που δεν επιτρέπει αμφισβητήσεις ή παρερμηνείες εκτός των σημείων που το ίδιο το σχέδιο είναι ασαφές.

 

ΡΣΑ 1985 λεπτομέρεια κέντρου Αθήνας 1:5.000 δημοσιευμένο στο ΦΕΚ. Ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα, αλλά δεν αποφεύγονται και οι διαγραμματικές απεικονίσεις όπως τα βέλη «επεκτάσεων» οι κύκλοι «αναπτύξεων» κ.α. που εν πολλοίς αδυνατίζουν την νομική υπόσταση του Σχεδίου.

 

Το 1992 στον Νόμο «μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις» ο οποίος εισήγαγε τα καταλυτικά αυτοκίνητα (ΦΕΚ 94^Α / 5.6.1992), περιλαμβάνεται ένα άρθρο (άρθρο 11)   που τροποποιεί τον Ν1515.85 σε ένα καίριο σημείο, η παράγραφος 4 του εν λόγω άρθρου ανατρέπει την δομή του Ρυθμιστικού Τρίτση προσθέτοντας στα πολυάριθμα τοπικά κέντρα του ΡΣΑ του 1985 (τα οποία αποκέντρωναν σε επίπεδο Δήμου και πεζή μετακίνησης μια σειρά καθημερινών λειτουργιών . ιδιωτικών και δημοσίων), τέσσερα μεγάλα κέντρα τα οποία χαρακτήριζε ως «δευτερεύοντα κέντρα χωροταξικής υποενότητας Λεκανοπεδίου στο Μαρούσι, Ελληνικό, Χαϊδάρι, και Μενίδι». Μπορεί φραστικά να τα «υποβάθμιζε» (δευτερεύοντα... υποενότητας...) όμως ήταν ιεραρχικά αμέσως μετά το Κέντρο της Αθήνας και το Κέντρο του Πειραιά. Τα κέντρα αυτά ορίζονταν «σε αδόμητες εκτάσεις του Λεκανοπεδίου» (άρθρο 11 του Νόμου 2052/1992 ΦΕΚ 94^Α/5.6.1992)   Ο Νόμος συνοδεύεται από ένα πανάθλιο σχέδιο που θεσπίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 4 στο οποίο υποτίθεται ορίζονται αυτά τα «χωροταξικά κέντρα». Η κίνηση αυτή, δεν ήταν τυχαία αλλά εξέφραζε τις  επενδυτικές τάσεις μεγάλων επενδυτών, οι οποίοι ζητούσαν ελεύθερη και χωρίς κόστος γή (Δημόσια!) για να οικοδομήσουν τα malls  και άλλα «πολυλειτουργικά κέντρα. Η επιλογή τους δεν ήταν τυχαία, όχι απλά ήταν γή Δημοσίου αλλά και σε καίρια σημεία σε τομές κυκλοφοριακών αξόνων (υφιστάμενων ή μελλοντικών) και τα κέντρα αυτά ήταν στο Μαρούσι, στην διασταύρωση ΗΣΑΠ/Προαστειακού και με άμεση οδική σύνδεση με λ.Κηφισίας και Μαρούσι, στο Χαϊδάρι το υπό  μεταφοράν στρατόπεδο, στο Μενίδι η περιοχή της ΕΥΔΑΠ στην Αμυγδαλέζα σε άμεση σύνδεση με οδικές αρτηρίες (Εθνική οδός και οδός προς Πάρνηθα), στο Ελληνικό το υπό μεταφοράν αεροδρόμιο. Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν τα κίνητρα, με την δημιουργία του Mall  στην Νερατζιώτισα, την προσπάθεια μετατροπής του Ελληνικού σε οικιστική περιοχή με υπερτοπικά κέντρα, για το Χαϊδάρι έχουν ήδη εκπονηθεί σχέδια μετατροπής του σε τεράστιο πολυλειτουργικό κέντρο και το Μενίδι παραμένει ως παρακαταθήκη για μελλοντική αξιοποίηση -το Κεφάλαιο σχεδιάζει και προγραμματίζει σε μεγάλους ορίζοντες.

Στην περίπτωση αυτή, μπορεί ο δημοσιευμένος χάρτης στο ΦΕΚ να είναι πανάθλιος, ίσως και σκόπιμα γιά να συσκοτίσει την κατάσταση ενώ προφανώς  υπάρχει στο Αρχείο του Υπουργείου  επίσημος και καθαρής εκτύπωσης, άλλωστε ονοματίζονται τόσο σαφώς που ίσως και δεν χρειάζεται χάρτης !!

Ο Νόμος 2052 του 1992 για την αντιρυπαντική τεχνολογία» (καταλυτικά) που περιλάμβανε και την θεμελειώδη τροποποίηση του Ν1515/85

 

Μια από τις αναθεωρήσεις του Σχεδίου του 1985, το σχέδιο του 1992, η σκόπιμη μουτζούρα του Νόμου 2052/1992 για να κρυφτεί η προσαρμογή του σχεδίου στις απαιτήσεις των μεγαλοεπενδυτών.

 

Στην συνέχεια  εκδίδονται σειρά νόμων και ΠΔ σχετικά με την χωροθέτηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων οι οποίες σχεδόν ακυρώνουν Ν.1515/85. Σημειώνεται ότι τα σχέδια που συνοδεύουν αυτά τα νομοθετήματα, είναι έγχρωμα, ευκρινέστατα και σαφέστατα. (όταν θέλουν είναι σαφείς....!)

Αρθρο 8 (σελ.33)
- Καθορίζονται με ΚΥΑ Υπουργών ΠΕΚΑ και Ανάπτυξης οι διαδικασίες επίσπευσης της αδειοδότησης για την εγκατάσταση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, εφόσον αυτές ανταποκρίνονται στις επιμέρους εξειδικεύσεις του προσανατολισμού των Πόλων που προβλέπονται στο παρόν Άρθρο. Πρώτο παράθυρο ανατροπής πολλών από τα εισαγωγικά άρθρα, που δεν διασφαλίζεται από τις γραφειοκρατικές δεσμεύσεις (όσοι έχουν την ισχύ, θα το κάνουν...)

Αρθρο 10 (σελ. 41)
- Προστασία και ανάδειξη συνόλων που διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά και ιστορικά τους χαρακτηριστικά, όπως οι προσφυγικοί συνοικισμοί στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη Νέα Ιωνία, στη Νίκαια, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα, στη Δραπετσώνα σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο Αρθρο 17 του παρόντος. άσχετοι είναι; Η Δραπετσώνα δεν υπάρχει πλέον ως προσφυγικός συνοικισμός, ούτε πολεοδομικά ούτε κοινωνικά. Οσο γιά την «προστασία» των παραδοσιακών οικισμών, η πολιτική του ΥΠΕΚΑ επιτρέπει ελεύθερα την κατεδάφιση και απλά επιβάλλει στα νέα κτήρια ορισμένες μορφολογικές δεσμεύσεις, οι οποίες συνήθως καταστρατηγούνται με τις ευλογίες της ΕΠΑΕ.

Αρθρο 10 (σελ. 47)
- Καθορισμός μεγάλων εκτάσεων  και θυλάκων αγροτικής γης και κτηνοτροφικής παραγωγής που καταλαμβάνουν σημαντική έκταση με προτεραιότητα  σε πρώτο επίπεδο στους Δήμους Ωρωπού και Μαραθώνα και σε μικρότερο βαθμό στους δήμους Διονύσου και Αχαρνών (σε επίπεδο ΓΠΣ ή ειδικού ΠΔ) σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο  Αρθρο 19 του παρόντος. Πού θα καθοριστούν , και πότε;

Αρθρο 10 σελ. 47
γβ) Οργάνωση Δευτερογενούς και Τριτογενούς τομέα
- Πολεοδομική και περιβαλλοντική οργάνωση των θεσμοθετημένων παραγωγικών ζωνών που συμπεριλαμβάνονται εκατέρωθεν του εθνικού και σιδηροδρομικού δικτύου (Αυλώνα, Αγ.Στεφάνου, Κρυονερίου), καθώς και αυτών του Δήμου Αχαρνών. μέσα στην γεωργική γή του (όση απέμεινε) Οι λέξεις «Πολεοδομική ... οργάνωση...» δεν διασφαλίζουν νομικά ΤΙΠΟΤΑ.

(σελ. 49)
Στην Υποενότητα Θριασίου ......ενισχύονται κατά προτεραιότητα οι υφιστάμενες οικιστικές συγκεντρώσεις και διαφυλάσσεται ο περιαστικός χώρος πώς; Με ποια νομική διαδικασία και τρόπο;;; η λέξη «διαφυλάσσεται» νομικά δεν διασφαλίζει ΤΙΠΟΤΑ, όλα τα σχέδια μπορούν να γίνουν και να ισχυρίζονται ότι «διαφυλάσουν...»

Σελ. 51, 52
- Αναμόρφωση παραλιακής ζώνης Ελευσίνας και Ασπροπύργου με δημιουργία χώρων αναψυχής και αθλητισμού, με στόχο την εξασφάλιση της πρόσβασης των κατοίκων στη θάλασσα. Πότε; Αφού φύγουν οι λιμενικές χρήσεις και οι βιομηχανίες ή αν και εφ' όσον ελεγχθεί η ρύπανση;;;; υπάρχει ένα μέτρο, μόνο ένα,  ελεύθερης παραλίας, ή είναι όλη η ακτογραμμή λιμενικός-βιομηχανικός χώρος;

- Αναβάθμιση / Ανάπλαση παραλιακού  μετώπου  Ελευσίνας, Ασπροπύργου με ταυτόχρονη σύνδεση των πόλεων με το παράκτιο μέτωπο και τη θάλασσα στα πλαίσια  ενίσχυσης και της τουριστικής ανάπτυξης. Βλ. προηγούμενο σχόλιο: η περιοχή είναι ήδη κατειλλημμένη από χαλυβουργία, πετρέλαια και άλλες βαρειές χημικές βιομηχανίες με τις ιδιόκτητες λιμενικές τους εγκαταστάσεις ...!!!!

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β. ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΞΗ ΣΩΣΤΩΝ ΜΕΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΜΦΑΝΕΙΣ  ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥΣ. ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ  ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ (π.χ. παραλία Ελευσίνας-Ασπροπύργου κ.α.)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Αρθρα 11 κ.εφ.)
Αυτό το μέρος είναι πιο εφαρμοσμένο, κυρίως διότι εδράζεται σε υφιστάμενους νόμους και ΠΔ. Το πρόβλημα είναι γιατί ενώ υπάρχει η προστατευτική νομοθεσία δεν έχουν διασωθεί οι προστατευόμενες περιοχές, και ακόμη γιατί δεν προτείνεται η κατάργηση των «δασοκτόνων» άρθρων και νόμων, τα οποία είναι γνωστά (βλ. την διαμάχη περί «χορτολιβαδικών εκτάσεων» περί καθορισμού της έννοιας του δάσους κλπ γνωστά από δεκαετίας τουλάχιστον (ο περίφημος «δασοκτόνος» δασικός Νόμος του 1999 και οι χειρότεροι μεταγενέστεροί του, οι τελευταίες αναθεωρήσεις του Συντάγματος κ.α, και βέβαια την συνεχή νομιμοποίηση με κάθε τρόπο της αυθαίρετης δόμησης στα καμένα ή μη  δάση).

Παράλληλα όμως πρέπει να σημειωθεί ότι  στο Παράρτημα για όπου δεν έχει νομοθετηθεί ως προστατευόμενος χώρος  (π.χ. η Πάρνηθα) ορίζονται  γενικώς και χωρίς νομική σύνδεση με τον χώρο.  Είναι φανερό ότι σε καμμία περίπτωση δεν είναι «ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ»  η επαναλαμβανόμενη φράση «Καθορίζονται ως ενιαία περιοχή προστασίας.....( και ακολουθούν όλα τα βουνά της Λαυρεωτικής απλά με τα ονόματά τους ή το σύμπλεγμα Αιγάλεω ή συλήβδην Κιθαιρώνας, Πατέρας κλπ» . ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΟΦΕΙΛΕ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΠΔ Ή ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Ομοιώς για τους υγρότοπους, αν και είναι χωρικά περισσοτερο καθορισμένοι, εν τούτοις δεν αποτελεί νΟμικό κείμενο μόνο το όνομά τους αν δεν συνοδεύεται και από χάρτη σε αναγνώσιμη κλίμακα (για την περίπτωση αυτή ακόμη και 1:5.000)

Το μόνο που θα μπορούσε να σταθεί, και αυτό υπό αίρεση, είναι τα σπήλαια κ.α. παρόμοια αν και εκεί χρειάζεται καθορισμός προστασίας περιβάλλοντος χώρου, πάλι με χάρτη 1:5000 ή και 1: 2.000

.......................................................................

Σελ. 66
α) Προωθείται η εκπόνηση Ολοκληρωμένου Επιχειρησιακού Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων Αττικής, ...............για τα θέματα που σχετίζονται με το υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας. ΤΩΡΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝΕ; ΑΠΟ ΤΟ 1978 ΤΟ ΛΕΜΕ  ΟΤΙ ΠΙΝΟΥΜΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥ ΘΗΒΑΪΚΟΥ ΚΑΜΠΟΥ.....(βλ. χάρτες στο Ημερολόγιο Προσωπικού του ΤΕΕ 1978, αναδημοσίευση Το Βήμα 12.2.1978, βλ. και Αζιμουθιο, τ.53/2008)

σελ. 68- - Ασωπός. Περιοχή με ιδιαίτερα προβλήματα και ανάγκη προστασίας ανάπλασης και δυνατής αποκατάστασης. Ασωπός. Η «ανάπλαση» μας έννοιαξε ή η καρκινογόνος ρύπανση με το εξασθενές χρώμιο των Οινοφύτων;;;;; και τι θα πεί «δυνατή αποκατάσταση» πάλι συμβιβασμούς να μην θιγούν οι βιομήχανοι που ρυπαίνουν;

σελ. 69.
βδ) Τα καταγεγραμμένα υδατορεύματα που περιλαμβάνονται στα επίπεδα  Β και Γ προτεραιότητας αναφέρονται στο Παράρτημα Π.3. του παρόντος. Όντως, αλλά γιατί αυτός ο διαχωρισμός;;;

και στο τέλος βάζει ως ρέματα Δ επιπέδου «Όλα τα υπόλοιπα ρέματα της Αττικής». Αυτό όμως δεν είναι ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΜΕΝΟ !!!!!
βε) Τα υδατορεύματα των επιπέδων Β και Γ, εντάσσονται σε πενταετές πρόγραμμα οριοθετήσεων. Τα υδατορεύματα οριοθετούνται με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ, ύστερα από εισήγηση του ΟΡΣΑ με τη συμβολή των συναρμόδιων φορέων.

Και γενικά, μέχρι να οριοθετηθούν θα έχουν κτιστεί (όσα δεν είναι ήδη πολυκατοικιοποιημένα) Αλλωστε υπάρχει ΠΔ (ή ΥΑ;) που καθορίζει τα πλαίσια, τις αρχές και την διαδικασία οριοθέτησης, πολλές φορές στα δικαστήρια  έρχονται αυτονόητες παραβιάσεις της νομοθεσίας αυτής, αλλά οι δικαστές συνήθως κάνουν στραβά μάτια, από πολύ απλά ρέματα (Ροδόπολης...) μέχρι μεγαλύτερα (Πικροδάφνης) τα οποία αν και υπάρχει η Νομοθεσία τσιμεντοποιήθηκαν ασυστόλως

Σελ. 70
Είναι εξοργιστικό, απλά  να συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο υγροτόπων Β. επιπέδου ολόκληρος ο Ασωπός και ο Κηφισσός (που θα όφειλαν να είναι Α.επιπέδου) , όταν γνωρίζουμε ότι για μεν τον Ασωπό υπάρχει βαρύτατη και θανατηφόρα για τους κατοίκους σχεδόν όλης της Βόρειας Αττικής και της απέναντι ακτής της Εύβοιας εξ αιτίας της βιομηχανικής ρύπανσης με εξασθενές χρώμιο, για δε τον Κηφισσό, ότι είναι ήδη ...προστατευόμενος με συγκεκριμένο ΠΔ εδώ και δεκαετία περίπου !!!! δεν συζητάμε για τον κατάλογο Δ επιπέδου όπου σχεδόν όλοι αναφέρονται ως «σχεδόν εξαφανισθείς» !!!!

Βεβαίως και να καθοριστεί ως υγροβιότοπος ο Ασωπός, αλλά να καθοριστούν και οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν γι' αυτό ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΩΝΑ. (βλ. άρθρο μου στο Αζιμούθιο, τεύχος 53/2008 έχουμε μιλήσει για την μόλυνση των υδάτων που πίνουμε στην Αθήνα από το 1978)

Σελ. 71
Το Αδριάνειο αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και αυτοδίκαια προστατεύεται. Στον αχταρμά αυτών υπάρχουν από τον Εθνικό Κήπο και την ...Δεξαμενή στο Κολωνάκι, μέχρι τον χείμαρρο του Αμφιαράειου κ.α (επίσης αρχαιολογικός χώρος) τα πιο πολλά είναι ήδη προστατευόμενα με ΦΕΚ.

Σελ. 75 Τα αυτονόητα μας περιγράφει, πολλά από τα οποία έχουν κατοχυρωθεί και νομοθετικά αλλά δεν εφαρμόχονται «ελληνικώ τω τρόπω»...

Σελ. 76
ατμ.ρύπανση κλπ 2. Για τη βελτίωση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα και της ποιότητας ζωής). ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ (Ή ΚΛΑΙΜΕ...)

σελ.76
3. Για τη βελτίωση της ποιότητας του ακουστικού περιβάλλοντος......και γιατί δεν μαζεύει η Τροχαία όλη την αλητεία με τα πουσσαρισμένα και με ειδικές «εξατμίσεις θορύβου» αυτοκίνητα και μοτοσυκλέττες;;; !!!!

Σελ. 76
4. Για την ολοκληρωμένη προστασία των υδάτων, συμπληρωματικά με τα μέτρα που προβλέπονται στο Αρθρο 13 του παρόντος, υλοποιούνται μέτρα και διαδικασίες και εφαρμόζονται βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές για την προστασία, την ορθολογική χρήση, την τιμολόγηση και την περιβαλλοντικά βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων στο υδατικό διαμέρισμα της Αττικής. Ενισχύονται οι αγωγοί που μεταφέρουν νερό από τον ταμιευτήρα του Μόρνου, ενώ οι περιοχές των λιμνών Υλίκης και Μαραθώνα προστατεύονται ειδικά, με στόχο την πρόληψή της ρύπανσής τους για να μπορούν να χρησιμοποιούνται οι ταμιευτήρες αυτοί ως εναλλακτική λύση ύδρευσης για την Πρωτεύουσα. 1. έχουμε πεί από το 1978 ότι το νερό του Μαραθώνα και της Υλίκης υπόκειται σε ρύπανση φυτοφαρμάκων και λιποασμπάτων όλου του Θηβαϊκού Κάμπου και η ΕΥΔΑΠ μας καθησυχάζει ότι ελέγχεται ως προς τα κολλοβακτηρίδια. Τώρα ήρθε και το εξασθενές χρώμιο και πατώσαμε.
2. οι φράσεις «ενισχύονται» και «προστατεύονται» κλπ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ
3. ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΙ, (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ) ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΟΠΩΣ Ο ΑΜΙΑΝΤΟΣ ΕΦ' ΟΣΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΦΕΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΟΙ ΧΩΡΟΥΣ ΑΠΟΘΕΣΗΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ (το αποτέλεσμα είναι γνωστό, καταλήγουν στις κοινές χωματερές όλα μαζί, αμίαντος, λυχνίες χαμηλής ενέργειας με υδράργυρο και άλλα πολλά....)

Σελ. 78-
Αξιοποίηση των υλικών που προέρχονται από τα απόβλητα με ανακύκλωση και ανάκτηση ενέργειας και προϊόντων. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΚΑΥΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΛΕΜΕ ΟΜΩΣ ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΡΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΝΟΜΙΜΑ!!!!

Ανάκτηση ενέργειας μπορεί να γίνει από τα στερεά απορρίμματα, όμως μόνο με παραγωγή καύσιμου αερίου από οργανική σήψη. Όλες οι άλλες μέθοδοι, προϋποθέτουν καύση, η οποία και κοστίζει και είναι και καρκινογόνος με την έκλυση διοξινών.  Αν πραγματικά πιστεύουν στην βιολογική επεξεργασία και είναι αντίθετοι στην καύση, πρέπει να το πούν ευθέως και να μην αφήνουν παράθυρα.Οι ως τώρα όμως ενέργειες του ΥΠΕΚΑ, της ΚΕΔΚΕ αλλά και συγκροτημάτων κατασκευαστικών εταιρειών που είναι και ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δείχνουν ότι το κύκλωμα εκείνων που έχουν κέρδη από την αντιπεριβαλλοντική και καρκινογόνο καύση είναι πολύ ισχυρό, με πλοκάμια στον Τύπο, την Διοίκηση, τα ΑΕΙ, τους Δήμους.

Γενικά για το κεφάλαιο Γ

ΤΕΛΙΚΑ ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ, ΟΛΑ ΑΝΑΘΕΤΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ΠΔ, ΚΥΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ , ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΙΚΟΣΙ ΕΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΕΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΠΔ  ΚΑΙ ΚΥΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΚΔΟΘΕΙ «ΕΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΙΝ» ΠΟΛΛΩΝ ΝΟΜΩΝ.

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ.
Για το θέμα αυτό, το ΡΣΑ δεν αναφέρει ούτε λέξη, ούτε στο κείμενο, ούτε στο Νομοσχέδιο, αν και αποτελεί σημαντικό για την δημόσια υγεία (κεραίες κινητής τηλεφωνίας, γραμμές μεταφοράς υπερυψηλής τάσης της ΔΕΗ και μετασχηματιστές μέσα στην πόλη κλπ).

Το θέμα είναι γνωστό, παραπέμπω στο συγκεντρωτικό άρθρο μου στο Αζιμούθιο τ.52/2008. Για περισσότερο τεκμηριωμένη πληροφόρηση και επιστημονικά στοιχεία και βιβλιογραφία, βλ. στο πανεπιστημιακό σύγγραμμα του Κ.Λιολιούση, «βιολογικές επιδράσεις της Η/Μ ακτινοβολίας», Αθήνα 1997.

Αρθρο 17 σελ. 87
1. Οι στρατηγικές και στόχοι πολιτικής του Αρθρου 16 του παρόντος εξειδικεύονται στο παρόν άρθρο και στο Παράρτημα Π.5. του παρόντος Αρθρου, μέσω δύο βασικών αξόνων : (το Παράρτημα, αποτελεί φραστική περιγραφή κυκλοφοριακής μελέςτης !!!) εν τω μεταξύ, άλλα ορίζονται ονομαστικά ότι «θεσμοθετούνται» ενώ για άλλα ότι «προωθείται μελέτη» ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ.

Σελ. 88
3. Προστασία και ανάδειξη συνόλων με αξιόλογα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά.
Το Παράρτημα αναφέρει για εκπόνηση προγραμμάτων, εις το μέλλον χωρίς χρονικό ορίζοντα, ενώ η πολυκατοικιοποίηση προχωρά ταχύτατα. Για κάποια έχει ήδη εκδοθεί ΠΔ προατασίας αλλά οι προδιαγραφές του ΥΠΕΚΑ είναι τέτοιες που μόνο προστασία δεν δίνουν., τόχουμε ξαναπεί, το ΥΠΕΚΑ κτίζει αλλά δεν προστατεύει (τους κατασκευαστές προστατεύει και όχι τα διατηρητέα κτήρια)

Σελ. 89
β) Για τα κτίρια, χώρους και εγκαταστάσεις που αναγνωρίζονται ως σημαντικά προωθείται η κήρυξή τους ως διατηρητέων.................... Και η παράνομη ερμηνεία των ειδικών ρυθμίσεων;;; (παρ' όλες τις δεκάδες Αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας) ούτε λέξη !δες Εισήγησή μου στο 11^ο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων, τον Μάρτιο του 2011.

σελ. 93
Από ό,τι αναγράφεται στο Παράρτημα 7 προβλέπεται πεζοδρόμηση της Ιεράς Οδού κλπ. Δεν έχουμε αντίρρηση να γίνει κάτι τέτοιο, το θέμα είναι πώς !!!!! Όταν εμφανίζονται όμως τέτοια μεγαλεπήβολα σχέδια, αναρωτιέται κανείς αν όντως το έχουν σκεφθεί σοβαρά, ή αεροβατούν ....

Αρθρο 18
ΩΣ ΕΔΩ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ, άλλα είναι ήδη θεσμοθετημένα, άλλα είναι ήδη πολυκατοικιοποιημένα. ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ. Π.Χ. Η ΥΔΡΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΚΟΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΔΑΧΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΤΕΛΗ ΠΔ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ Η ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΦΑΛΚΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΕΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΞΑΝΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΝΤΟΥΝ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ...

Αρθρο 19 σελ. 101
14. Δεν επιτρέπεται η ίδρυση χερσαίων εγκαταστάσεων (συνοδών και υποστηρικτικών) μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε περιοχές Γεωργικής Γης Α Προτεραιότητας.

ΩΣ ΕΔΩ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (ΓΙΑΤΊ τόση λεπτομέρεια ειδικά στις υδατοκαλλιέργειες;;; μήπως γιατί κάποια επώνυμα κυβερνητικά στελέχη έχουν επενδύσει σ' αυτές ; (άσε που οι αποστάσεις ασφαλείας είναι αστείες...)

ΑΝΙΣΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ Ν/Σ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΑΠΟ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΧΩΡΙΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ, ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΑΠΕΜΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΓΠΣ ΚΑΙ ΠΔ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΡΣΑ.

Προφανώς μπορούμε να αναπέμψουμε σε έκδοση εκτελεστικών ΠΔ ή ΓΠΣ κ.α. επιπέδων πολεοδομικές μελέτες, όμως θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα όλα, και για τα ΠΔ, ΚΥΑ, ΥΑ, ΓΠΣ κ.α. πρεπει να ορίζονται με ακρίβεια το τι θα περιλαμβάνουν και σε ποια πλαίσια, δεν μπορεί από την μια να καθορίζεται επακριβώς η απόσταση πλαζ από ιχθυοκαλλιέργειες και από την άλλη να αφήνουμε στο μέλλον τον καθορισμό όρων δόμησης σε προστατευόμενες γεωργικές περιοχές.

Τέτοιες ασάφειες όμως, εξυπηρετούν μόνον τους επενδυτές...

Σελ. 104
α) Οι ήδη θεσμοθετημένοι Υποδοχείς δύνανται να επεκταθούν.............. Εδώ ανοίγει ο ασκός του Αιόλου... (ομοίως και στο δ)

Αρθρο 26 σελ. 117
στ) Βελτίωση της εικόνας των δημόσιων χώρων και της εικόνας των κτιρίων. Το πρόβλημα είναι το «φαίνεσθαι» και όχι  το «είναι» ..... (ΝΑ ΤΑ ΣΚΕΠΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ ΛΙΝΑΤΣΕΣ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ !!!!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ. ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ, ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΔΙΚΤΥΑ

ΕΙΠΑΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ,  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ.

Σελ. 130
γ) Δημιουργία οργανωμένων χώρων στάθμευσης - μετεπιβίβασης, σε περιφερειακούς και τερματικούς σταθμούς του Πρωτεύοντος Δικτύου Δημοσίων Συγκοινωνιών Μητροπολιτικής Εξυπηρέτησης. ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΟ, ΜΌΝΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ

Αρθρο 34
Όλα αυτά είναι σωστά και ωραία, όμως οι προτάσεις επί συγκεκριμένου επιπέδου μάλλον κινούνται σε άλλο μήκος κύματος όπως για παράδειγμα  ο Ελαιώνας, ο οποίος σύμφωνα με τα παραπάνω...εμπλουτίζεται με ακόμη περισσότερες λειτουργίες, και αυτό χωρίς να αποτρέπεται η επέκταση σε άλλους χώρους και δή δασικούς ή γεωργικούς όπως οι «πόλοι ανάπτυξης» Αυλώνας. Μεσογείων, Μεγάρων, Θριασίου ....

Σελ. 137
α) Δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε επέκταση σχεδίου πόλεως αν δεν έχει ολοκληρωθεί η εφαρμογή του σχεδίου ήδη θεσμοθετημένων επεκτάσεων στον ίδιο Δήμο. Ως ολοκλήρωση της εφαρμογής νοείται η κύρωση της Πράξης Εφαρμογής....... Δηλαδή, έτσι και γίνει η Πράξη Εφαρμογής, ανεξάρτητα του πόσο έχει κτιστεί η περιοχή, προχωράμε και σε νέες επεκτάσεις !!!!

και στην συνέχεια, περί επιλογής της καταλληλότητας περιοχής...η δεύτερη φράση ανατρέπει την πρώτη, και τελειώσαμε!

Σελ. 138
3. Δεν επιτρέπεται η επέκταση σχεδίων σε εκτάσεις Οικοδομικών Συνεταιρισμών στην Αττική και η ίδρυση νέων. Σωστό, επιτέλους, μόνο που τώρα πιά δεν υπάρχουν νέοι συνεταιρισμοί και οι παληοί σχεδόν στο σύνολο τους έχουν ενταχθεί στο σχέδιο !!!

Σελ. 138
α) Η θεσμοθέτηση νέων Υποδοχέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων είναι δυνατή με τις προϋποθέσεις της παρ. 2στ του Αρθρου 21 του παρόντος. Με απλά λόγια, είναι ανοικτό το θέμα σε ο,τιδήποτε.

Αρθρο 37  σελ. 142
ε) Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας και στήριξη της ίδρυσης νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτιριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό, κατά τα προβλεπόμενα στα Αρθρα 21 και 38 του παρόντος.  Πώς θα ενθαρρυνθούν όταν έχει εκδιωχθεί ο εργατικός πληθυσμός και έχουν γίνει όλα πολυκατοικίες ή ασκούνται πιέσεις για πολυκατοικιοποίηση;;

Αρθρο 38
β) Στις εντός σχεδίου περιοχές δεν επιτρέπεται η αύξηση των ισχυόντων ΣΔ ει μη μόνον σε επιλεγμένες περιοχές (Ειδικές Ζώνες), περιορισμένες σε έκταση και αριθμό, που έχουν την καταλληλότητα υποδοχής αυξημένης πυκνότητας λόγω ειδικών συνθηκών (όπως π.χ. η εξυπηρέτηση από ΜΣΤ και η οργανωμένη ανάπτυξη - πολεοδομική αναμόρφωση  που επιτρέπουν την αύξηση της φέρουσας ικανότητας του αστικού ιστού)........ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΓΙΑ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ !!!!!!! ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΧΑΡΙΣΗ ΤΟΥ 1992 ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΗΣΑΠ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΙ' ΟΛΑΣ...)

Σελ. 146........Στις περιοχές Γενικής Κατοικίας λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας τους (ως περιοχών κατοικίας) με την υπερβολική ανάπτυξη «κεντρικών λειτουργιών» που πρέπει να χωροθετούνται σε οριοθετημένα Πολεοδομικά Κέντρα. ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ ΠΔ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΈΠΕΙ. ΤΟ ΑΛΛΆΖΟΥΜΕ Ή ΌΧΙ; ΑΝ ΜΕΊΝΕΙ ΩΣ ΈΧΕΙ ΤΌΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΓΙΑ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ

Σελ. 148
3. Για τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης, ορίζονται τα εξής: ΣΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΑΥΤΑ ΑΡΘΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΤΡΗΤΟ
(ομοίως πιο κάτω στην παρ. 9 (σελ. 150)

Αρθρο 41 Σελ. 151
β) Στην αποτελεσματικότερη και ταχύτερη υλοποίηση / εφαρμογή των σχεδίων, μέσω της αύξησης των πόρων του Πράσινου Ταμείου και μέσω της εισαγωγής μεγαλύτερης ευελιξίας στη συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα στα πλαίσια των πολεοδομικής πολιτικής, για την υλοποίηση προγραμμάτων των οποίων η αναγκαιότητα προκύπτει από κοινωνικές πολιτικές ή δημοτικά προγράμματα.ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ «ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ» 'Η ΘΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ !!!!!! (ΕΤΕΡΠΣ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΕΤΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ....!!!!)

σελ. 152
ΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΔΙΤ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ !!

σελ. 153
γβ) Αντισταθμιστικό τέλος σε περίπτωση χωροθέτησης ή λειτουργίας ειδικής χρήσης. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΦΟΡΟΣ !!!

σελ. 153
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται και τα τέλη ή πρόστιμα που επιβάλλονται ώστε να είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σε κτίριο που έχει ανεγερθεί για χρήση με ευνοϊκότερο ΣΔ, ο οποίος ισχύει για τη νέα χρήση (στα πλαίσια της σχετικής ευελιξίας που προβλέπεται στην παρ. 4 του Αρθρου 38 του παρόντος και στο Αρ. 18, παρ. 2-3 του Ν. 2508/97). Νομιμοποιούν την παρανομία αρκεί να εισπράξουν χρήματα τα οποία σίγουρα θα είναι λιγώτερα από όσα κερδίζει ο ιδιοκτήτης από την αλλαγή χρήσης !!!!

Αρθρο 44 σελ. 161
6. Για την εφαρμογή συστήματος αναδιανομής των εσόδων που προκύπτουν από την αξιοποίηση της παράκτιας δημόσιας περιουσίας, αποδίδεται μέρος αυτών σε δράσεις αναβάθμισης περιβάλλοντος, διαφύλαξης του φυσικού χαρακτήρα των προστατευόμενων τμημάτων της ζώνης και διεύρυνσης των δημόσιων εκτάσεων μέσω αγορών, απαλλοτριώσεων κλπ. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του ειδικού αυτού πόρου, τον οποίο διαχειρίζεται το Πράσινο Ταμείο, ρυθμίζονται με ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομίας - Οικονομικών και ΠΕΚΑ.
ΑΧΤΑΡΜΑΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΩΝ, ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ. ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΝΕΟΣ ΦΟΡΟΣ...

Αρθρο 45 (Ελαιώνας) σελ. 162
Με απλά λόγια, ο Ελαιώνας είναι πλέον Ελαιώνας μόνο ως τοπωνύμιο

Αρθρο 46 κ.εφ.  σελ. 154
Συνεχείς επαναλήψεις χωρίς νομική διάσταση, γενικές γραμμές και κατευθύνσεις μόνο

Αρθρο 47 (σελ. 166)
α) Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού. Το τέως Αεροδρόμιο Ελληνικού αναπτύσσεται ως Μητροπολιτικό Πάρκο, κυρίως πρασίνου, με χρήσεις αθλητισμού, αναψυχής, πολιτισμού, και με κοινωνικές εξυπηρετήσεις, σε συνδυασμό με αστική ανάπτυξη μικτών χρήσεων υπηρεσιών, επιχειρηματικού κέντρου, κέντρου έρευνας και εκπαίδευσης, τουρισμού και κατοικίας σε περιορισμένη έκταση. ....

Χρησιμοποιούνται μόνο τα υφιστάμενα αξιόλογα κτήρια όπως στην μελέτη του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ (επ.υπ. Ν.Μπελαβίλας); Αν ναι, εντάξει, αλλά γιατί δεν το λέει ρητά. Αλλιώς τι νόημα έχει όλη η παράγραφος α ;;;; «...αστική ανάπτυξη μικτών χρήσεων υπηρεσιών, επιχειρηματικού κέντρου, κέντρου έρευνας και εκπαίδευσης, τουρισμού και κατοικίας σε περιορισμένη έκταση...». Ή αντιφάσκει το α με το γ, ή απλά «ανοίγει το παράθυρο....

Σελ. 169
στ) Μητροπολιτικό Πάρκο Κηφισσού: Πόλος πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού στα πλαίσια εφαρμογής του ΠΔ 632/1994 για την προστασία του Κηφισσού ποταμού. Σύνδεση με το Μητροπολιτικό Πάρκο Τατοϊου.

Ο πόλος «πρασίνου, πολιτισμού, αναψυχής, τουρισμού» χωράει τα πάντα , ακόμη και τα malls  σύμφωνα με την τελευταία Απόφαση του ΣτΕ !!!!!!!

Αρθρο 52  Σελ. 173
Εκτελεστική Επιτροπή..... Καθαρά κυβερνητικό όργανο, 4 η κυβέρνηση και 3 από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, συνήθως αναρμόδιοι με τα πολεοδομικά.

(Πολυτεχνεία; ΤΕΕ; ΣΑΔΑΣ ;; βέβαια όπως γίναμε, ούτε ο ΣΑΔΑΣ ούτε το ΤΕΕ ίσως και ούτε και τα ΑΕΙ θα ασκούσαν ουσιαστική επιστημονική αντιπολίτευση, και θα στριφογυρίζει η ΕΕ μάλλον σε κομματικά τσακώματα... αλλά αυτό είναι μια άλλη γενικότερη ιστορία)

Κλείνοντας, ας δούμε μια τυχαία σειρά ξένων σχεδίων, νομοθετημένων και μη, για να συγκρίνουμε την νομική υπόστασή τους σε σχέση με τα δικά μας νομοθετήματα

 

Εφημερίδα των Νόμων του κρατιδίου (Land) του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας

η δημοσίευση στην πιο πάνω εφημερίδα  του αναπτυξιακού σχεδίου της περιοχής Klopeinersee-Turnesee. Το σχέδιο, αν και «αναπτυξιακό» είναι πολύ συγκεκριμένο στις χρήσεις εδάφους -αυτές άλλωστε απεικονίζει και όχι τις «γενικές κατευθύνσεις» και τις θεωρητικές ιδέες των πολεοδόμων

 

Ρυθμιστικό Σχέδιο της Klagenfurt. Σαφές, δεσμευτικό χωρίς αμφισβητήσεις και «παράθυρα»

 

Κατευθύνσεις για το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Βιέννης το 1980. Δεν είναι το δημοσιευμένο στην «Εφημερίδα των Νόμων», παρ' όλα αυτά, είναι σαφές και καθοριστικό, το συγκεκριμένο σχέδιο απεικονίζει την δομή των κέντρων της Βιέννης, όχι με κυκλάκια και βελάκια αλλά με συγκεκριμένους και καθορισμένους χώρους  ή καθορισμένους δρόμους .

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Το Νομοσχέδιο, ακολουθεί και επαναλαμβάνει το κείμενο του τεύχους του ΡΣΑ. Θα ήταν λογικό κάτι τέτοιο, αν περιοριζόταν σε έκταση οι γενικές κατευθύνσεις οι οποίες εν γένει δεν δεσμεύουν νομικά  και να ακολουθούσαν οι νομικές κατοχυρώσεις αυτών των γενικών πολεοδομικών και πολιτικών κατευθύνσεων.

Όμως και στα δύο κείμενα ενυπάρχουν

- Ασάφειες γενικών προθέσεων που δεν διευκρινίζονται ούτε πολεοδομικά , ούτε (και κυρίως ) νομικά,

- Επαναλήψεις ανάμεσα σε Κείμενο Νομοσχεδίου και παραρτημάτων του. Η αυτονόητη και εν χρήσει σε νομικά κείμενα λογική «τα σημαντικά στο κείμενο και οι εξειδικεύσεις στα Παραρτήματα» δεν τηρούνται

- Πολλές φορές τα κείμενα είναι φλύαρα, και αυτό πέρα από ασάφειες ή ακόμη και αντιφάσεις που δημιουργούνται, καθιστά την μελέτη και κυρίως την εφαρμογή ενός τέτοιου κειμένου όχι απλά δυσχερή αλλά και με επικίνδυνες «δυνατότητες» ηθελημένης παρερμηνείας

- Χρησιμοποιεί περισσότερο από ό,τι πρέπει την αναπομπή θεμάτων σε μελλοντικές Νομοθετικές Πράξεις (ΠΔ, ΥΑ, ΚΥΑ κ.α.) ή και σε μελλοντικές μελέτες οι οποίες θα πρέπει να εκπονηθούν από τις Υπηρεσίες. Αυτό είναι λογικό, όταν όμως ισχύουν δύο προϋποθέσεις :

α. περιορισμός στο ελάχιστο των αναπομπών στο μέλλον (είναι γνωστό ότι υπάρχουν Νόμοι από δεκαετίες ψηφισμένοι και δημοσιευμένοι στα ΦΕΚ οι οποίοι έμειναν ανεφάρμοστοι - κυρίως σε κρίσιμα σημεία τους -  επειδή ακόμη δεν έχουν εκδοθεί τα αναφερόμενα σ' αυτούς ΠΔ κλπ.

β. αυστηρός πολεοδομικός καθορισμός των πλαισίων δικαιοδοσίας αυτών των μελλοντικών νομοθετικών πράξεων με ταυτόχρονη νομική διασφάλισή τους

- Πολλές φορές εμπλέκονται σοβαρά και μεγάλης εμβέλειας θέματα με μικρά και ασήμαντα

- Σε πολλά σημεία τα αναφερόμενα είναι εκτός πραγματικότητας, είτε διότι δεν έχει ληφθεί υπ΄όψιν η σημερινή κατάσταση επακριβώς, είτε διότι είναι ουτοπικές οι προτάσεις

- Και το κυριότερο

α. πολλές φορές ιδίως σε κρίσιμα θέματα  το κείμενο είτε είναι ασαφές και επιτρέπει αντιθετικές ερμηνείες, είτε
β. οι επόμενες φράσεις του ανατρέπουν τις προηγούμενες, και
γ. υπάρχουν διατάξεις με φρασεολογία ή όρους που υποκρύπτουν το αντίθετο από ό,τι γράφεται στο συγκεκριμένο κείμενο.

Τελικά πώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς αυτό το Σχέδιο ;; Νομίζω ότι είναι ένα σχέδιο γραμμένο από δύο «συντάκτες»  ή «ομάδες συντακτών» : η μία, προσπαθεί να θέσει μερικές αρχές αγαθών προθέσεων (επανάχρηση οικιστικού πλούτου ...... και η άλλη ακολουθώντας βήμα-βήμα την πρώτη ομάδα φροντίζει επιμελώς να ανατρέψει ή να καταστήσει ανενεργές τις κατευθύνσεις της πρώτης ομάδας. Το αποτέλεσμα, είναι ένα Σχέδιο, το οποίο αποτελείται από ένα ανενεργό ευχολόγιο σωστών προθέσεων και από μια πρόταση αντίθετη, η οποία ασύστολα προωθεί ό,τι επιθυμεί το μικρομεσαίο κεφάλαιο (ψηφοφόροι) και κυρίως το μεγάλο (επενδυτές).

Και βεβαίως επειδή μια πολεοδομική εφαρμογή, όπως είναι ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο, κρίνεται όχι από τις προθέσεις του αλλά από το τι καθορίζει να γίνει, φοβόμαστε ότι και αυτό το Σχέδιο είναι ένα ακόμη βήμα στην καταστροφή της Αττικής...

 

του Γεωργίου Μ. Σαρηγιάννη
ομότιμου καθηγητή Ε.Μ.Πολυτεχνείου