Φλαμανδικό Διοικητικό Κέντρο Leuven (Louvain), Βέλγιο.

Ναι, είναι μία στρατηγική - μερικές φορές δεν υπάρχει ανάγκη για ένα κτίριο. Αλλά όταν η στρατηγική είναι ξεκάθαρη τα κτίρια σχεδόν σχεδιάζουν τον εαυτό τους - αυτό που με τον Rem ονομάσαμε "αυτόματη γραφή". Αυτό διαμορφώνει το "τι" και το "γιατί". Όμως, ένα μέρος του "πως" περιλαμβάνει τη γεωμετρία. . .η ικανότητα και η υπομονή να χειριστεί κανείς τη γεωμετρία έχει παραμείνει μία σταθερά, ίσως ακόμη και ένα κριτήριο για την αρχιτεκτονική. . .
(συνέντευξη των Τσιγάντε-Ζέγγελη στους Γιάννη Αίσωπο και Γιώργο Σημαιοφορίδη, στο EL CROQUIS 67, 1994)

Το γραφείο GZA (Gigantes-Zenghelis Architects) ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1987 από την Ελένη Τσιγάντε και τον Ηλία Ζέγγελη. Το γραφείο δραστηριοποιείται σε όλο το φάσμα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, από καταστήματα μέχρι αρχιτεκτονική τοπίου, και έχει στο ενεργητικό του βραβεία σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς όπως το Φλαμανδικό Διοικητικό Κέντρο (2002), την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Lleida στην Ισπανία (1997), το Καζίνο του Φλοίσβου στην Αθήνα (1994), το Πάρκο και Συγκρότημα Κατοικιών Moabiter Werder στο Βερολίνο (1989). Στις αναθέσεις τους συμπεριλαμβάνονται έργα όπως το Περίπτερο Πληροφόρησης για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας (2002), το GZA Pavilion στη Biennale της Βενετίας (2000), ο επανασχεδιασμός της νέας παραλίας της Θεσσαλονίκης για τον ΟΠΠΕΘ 1997, το κτίριο της Καναδικής Πρεσβείας (1996), το καζίνο του Χίλτον / Κέντρο Ψυχαγωγίας ΒΕΛΚΑ (1996) και το Πάρκο στον Αστέρα Γλυφάδας (1995) στην Αθήνα, και το Περίπτερο στην Osaka (Osaka Folly) για την Expo '00 στην Ιαπωνία (1990).

Ως συνιδρυτής και μέλος των ιστορικών πλέον ΟΜΑ (Office for Metropolitan Architecture), ο Ηλίας Ζέγγελης συνεργάστηκε με τον Rem Koolhaas από το 1972 μέχρι το 1985. Μεταξύ των πιο γνωστών τους έργων είναι το Parc Citroen Cenennes (1985), το Parc de La Villette στο Παρίσι (1982-83), το κτίριο του Checkpoint Charlie στο Βερολίνο (1980), το Hotel Sphinx, Νέα Υόρκη (1975) και το "Egg of Columbus Centre" (1973). Ο Ηλίας Ζέγγελης και η Ελένη Τσιγάντε έχουν διδάξει και έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στη Νότια Αμερική, στην Ιαπωνία.

Gigantes-Zenghelis Architects
Αυτό το διοικητικό κτίριο για την επαρχία του Brabant τοποθετείται παράλληλα στο σιδηρόδρομο με μία είσοδο στην πλατφόρμα του σταθμού για εύκολη πρόσβαση του κοινού. Το Leuven - η πρωτεύουσα του Brabant - είναι μία μεσαιωνική πανεπιστημιούπολη με πυκνό αστικό ιστό, περιορισμένη κυκλοφορία και έντονη χρήση ποδηλάτου και μέσων μαζικής μεταφοράς. Η θέση του κτιρίου δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό -σε άμεση επαφή με το ανεπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο του Βελγίου- αντανακλά τη νέα κυβερνητική πολιτική για το περιβάλλον.
Το μεγάλο μήκος του κτιρίου (190 μέτρα), σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κύρια όψη του είναι πάνω σε ένα στενό δρόμο, σημαίνει ότι μπορεί να το δει κανείς ολόκληρο μόνο από τα τραίνα. Δεδομένου ότι το 70% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν το κτίριο έρχονται με το τραίνο, η "πίσω" όψη, η όψη στο σιδηρόδρομο, μετατρέπεται στην πραγματικότητα σε κύρια όψη, που αντιμετωπίζει και τη μεγάλη κλίμακα των σιδηροδρομικών υποδομών με μία αυστηρή, εμβληματική μνημειακότητα. Προκειμένου όμως να ανταποκριθεί στη μικρή κλίμακα της ιστορικής πόλης, ο τεράστιος όγκος του κτιρίου διασπάται σε μικρότερα κομμάτια στην πλευρά του δρόμου. Αυτή η μετάβαση από τη μεγάλη στη μικρότερη κλίμακα έπρεπε να πραγματοποιηθεί μέσα στο πολύ μικρό πλάτος του οικοπέδου.
Η πρώτη σχεδιαστική απόφαση ήταν να τοποθετήσουμε έναν μικρό πυκνοφυτεμένο δημόσιο κήπο με μεγάλα φυλλοβόλα δέντρα και τρεχούμενο νερό στο κέντρο του οικοπέδου.

Η δημιουργία δημόσιου χώρου είναι το δώρο του δημόσιου κτιρίου: σε αυτήν την περίπτωση ο κήπος επίσης διευρύνει το δρόμο και αποτελεί ένα σημείο εστίασης και κέντρο βάρους για το κτίριο. Ένας πράσινος πνεύμονας, ο κήπος μετριάζει επιπλέον την ενόχληση από το θόρυβο και τη μόλυνση των τραίνων, του γειτονικού σταθμού λεωφορείων και της ζυθοποιίας (Stella Artois).
Σε κάτοψη τα γραφεία του χαμηλού όγκου γυρνούν την πλάτη τους στο σιδηρόδρομο με μία συνεχή low-tech ενδιάμεση ζώνη κυκλοφορίας και εξοπλισμού στην ανατολική όψη. Τα γραφεία είναι προσανατολισμένα προς τον κήπο, στα κλιμακωτά επίπεδα και τα εσωτερικά αίθρια. Τα γραφεία στον πύργο έχουν θέα σε όλη την πόλη και την εξοχή.

Το κτίριο είναι κατασκευασμένο με πλαίσια από μπετόν, είναι ολόκληρο επενδεδυμένο με τοπικό τούβλο, και έχει μεταλλικά κουφώματα και σκίαστρα. Η αποκλειστική χρήση του τούβλου ενισχύει τη μνημειακότητα της κατασκευής και ανακαλεί μνήμες των παλιών βιομηχανικών κτιρίων που βρίσκονταν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών του Βελγίου.

μετάφραση - επιμέλεια: Μυρτώ Χρονάκη, αρχιτέκτων (ΣΑΘ)