Willemstad

Το Willemstad, είναι η τυπική πόλη-λιμάνι. Είναι η πρωτεύουσα του νησιού Curacao στην Καραϊβική, το οποίο ανήκει στις Ολλανδικές Αντίλλες. Η ίδρυση της πόλης οφείλεται στην επέκταση της Ευρώπης το 15ο και 16ο αιώνα. Το νησί το 1499, το είχαν σφετεριστεί οι Ισπανοί εις βάρος των ιθαγενών που κατοικούσαν εκεί ως τότε, ενώ το 1634 πέρασε στην κατοχή των Ολλανδών. Τότε θεωρείται ότι είναι και η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης του νησιού.

Από τότε η πόλη αναπτύσσεται συνεχώς με το πέρασμα των αιώνων. Ουσιαστικά είναι μια ευρωπαϊκή αποικία η οποία απεικονίζει την οργανική ανάπτυξη μιας πολυπολιτισμικής κοινότητας. Η σύγχρονη πόλη αποτελείται από πολλές διαφορετικές ιστορικές περιοχές. Η αστική δομή και η αρχιτεκτονική της περιοχής αποτελούν και οι δύο αυθεντικά δείγματα της αποικιακής πολεοδομίας και της αρχιτεκτονικής της περιόδου της ολλανδικής επέκτασης. Η πολιτιστική και η ιστορική σημασία του απορρέει όχι μόνο από την πολεοδομία και την αρχιτεκτονική ποιότητα ως ιστορική πόλη-λιμάνι, αλλά εξαπλώνεται και πέρα από το τοπικό επίπεδο.

Είναι μια πόλη πλούσια σε πολιτισμό και μια από τις πιο πολυσυλλεκτικές στο πλανήτη καθώς στον πληθυσμό των 155,000 κατοίκων αντιπροσωπεύονται 55 εθνικότητες. Από το 1997 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Το Willemstad, όπως ονομάζεται η πόλη, ξεχωρίζει για την ποικιλία στην ιστορική μορφολογία των τεσσάρων συνοικιών του (Punda, Otrobanda, Piertemaai, Scharloo), που χωρίζονται από την ανοιχτή θάλασσα με ένα φυσικό λιμάνι. Κάθε περιοχή έχει τη δική της αστική μορφολογία, που απορρέει από τις διαδοχικές έννοιες σχεδιασμού, ολλανδικής προέλευσης.

Μέσα σε ένα τροπικό περιβάλλον, η ιστορική αρχιτεκτονική της πόλης φαντάζει εντυπωσιακή. Ο συνδυασμός αυτός είναι δύσκολο να βρεθεί σε άλλα μέρη της δυτικής Ολλανδίας ή στις ανατολικές Ινδίες. Η Punda, αντιπροσωπεύει μια πυκνή και συμπαγή αστική δομή, αντανακλώντας την καταγωγή της ως μια οχυρωμένη πόλη που περιβάλλεται από τείχη. Στη Piertemaai και τη Scharloo, θα απολαύσετε μια σχετική ελευθερία του χώρου, που προκύπτει από την ανοιχτή διάταξη των δρόμων, όπου
συνήθως η προσοχή του ταξιδιώτη αποσπάται συχνά από τις πολυτελείς κατοικίες που τους διατρέχουν. Τέλος η Otrobanda, διαθέτει τόσο την ανοιχτή διάταξη όσο και την πυκνή αστική δομή.

Η έντονα βαμμένη αρχιτεκτονική επένδυση στην προκυμαία, είναι ίσως το πιο γνωστό χαρακτηριστικό στο Curacao, το οποίο δεν ήταν έτσι στην αρχική σχεδίασή του. Στις αρχές ανάπτυξης της πόλης τα μόνα υλικά που ήταν διαθέσιμα στις κατασκευές ήταν ακατάλληλα τούβλα προς χρήση και ασβεστοκονίαμα από θρυμματισμένα όστρακα τα οποία ξηραίνονταν.

Λέγεται ότι ένας πρώην κυβερνήτης του νησιού υπέφερε από έντονους πονοκεφάλους και πιστεύοντας ότι η ασθένειά του επιδεινώνεται με τις έντονες αντανακλάσεις του ήλιου από τα λευκά κτίρια, έδωσε εντολή οποιοδήποτε κτίριο είναι λευκό να βαφτεί. Παρά του ότι αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ο κυβερνήτης ήταν μέτοχος στο μοναδικό χρωματοπωλείο του νησιού, η παράδοση της ζωγραφικής των κτιρίων με έντονους χρωματισμούς είχε απομείνει, καθιστώντας την ισπανική και ολλανδική αποικιακή αρχιτεκτονική από τις πιο εντυπωσιακές θέες στην Καραϊβική.

Σήμερα το Curacao, υπερηφανεύεται για περισσότερα από 860 ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία, συμπεριλαμβανομένου και 80 κατοικίες.

Μεταξύ του γαλάζιου του ουρανού και της θάλασσας θα δείτε τα εντυπωσιακά χρώματα της ιστορικής αρχιτεκτονικής του Curacao. Ο τρόπος σύνδεσης του «Νέου Κόσμου» με τον «Παλιό Κόσμο» είναι απολύτως μοναδικός.

Χάνεσαι σε μια υπέροχη ποικιλία κτιρίων με αντίθεση χρωμάτων, παρμένα από την εποχή του μπαρόκ σε συνδυασμό με χρώματα συνδεδεμένα με τον κόσμο της Καραϊβικής όπως το χρώμα του μάνγκο, της παπάγιας, του αβοκάντο, το πορτοκαλί και το ροζ.

Όπου και να κοιτάξεις, η «ηχηρή» εμφάνιση των κτιρίων τραβάει το βλέμμα. Τα χρώματα και ο τροπικός ήλιος δημιουργούν απόλαυση για τα μάτια. Ειδικά στον απογευματινό ήλιο τα χρώματα γίνονται πιο ειλικρινή- το κίτρινο γίνεται χρυσό, το λευκό ασημί.

Της Αγλαΐας Μεγρέμης.