Αλέξανδρος Τομπάζης. ΠΥΡΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ 2010

Παρατήρηση:
Καθώς ο διαγωνισμός είναι διαγωνισμός ιδεών θεωρώ τη βράβευση μιας καλής ιδέας απόλυτα θεμιτή παρ' όλα τα πολλά ερωτηματικά ως προς την εφαρμοσιμότητα, αποδοτικότητα, κόστος κ.λπ. που σίγουρα υπάρχουν.

Αγαπητοί διοργανωτές και λοιπά μέλη του συμβουλίου,

Απλά για να «ρίξω λάδι στη φωτιά», όπως συνηθίζουμε να λέμε στην Ελλάδα, θα ήθελα να δηλώσω ότι συμφωνώ με όλα όσα γράφτηκαν και κυρίως με όσα επεσήμαναν ο Αντώνης και ο Θάνος, και μπορώ να πω με κάθε ειλικρίνεια ότι είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως όταν είσαι κριτής σε ένα διαγωνισμό, θα πρέπει να συμμορφώνεσαι με τους κανόνες του παιχνιδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η βιωσιμότητα είναι μόνο μια από τις σχεδιαστικές παραμέτρους, αν και σίγουρα θεωρείται από τις πιο σημαντικές σε κάθε περίπτωση.

Ψηφίζω υπέρ της μελέτης με κωδικό 110 για τον εξής λόγο:

Είμαστε εδώ για να αξιολογήσουμε έναν διαγωνισμό ιδεών, τελώντας εν γνώσει ότι δεν υπάρχει ελπίδα ή πρόθεση κατασκευής, κάτι που έχει καταστεί σαφές από την αρχή. Υποστηρίζω τη μελέτη 110, καθώς πρόκειται για μια ξεκάθαρη, δυναμική και πρωτότυπη ιδέα. Από άποψη κόστους, δεν νομίζω ότι αυτό το έργο μπορεί να αποδειχθεί υλοποιήσιμο, ή ακόμα και θεμιτό. Θεωρώ πως ακόμα και αν δεν υπάρχει επαρκής σκίαση, είναι κάτι που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί στο μέλλον. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι λαμβάνονται υπόψη και οι πολλαπλές κατευθύνσεις του ανέμου, σε αντίθεση με την σκίαση, ανεξάρτητα από τον προσανατολισμό.

Πριν ωστόσο αναφερθούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες, θα πρέπει να διασαφηνιστεί ότι υπάρχουν πολλά ακόμα οικολογικά θέματα, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Όπως, για παράδειγμα, η μείωση των ενεργειακών αναγκών, ο εξαερισμός κλπ, θέματα τα οποία δεν θίγονται στο πλαίσιο της μελέτης.
Ένας ασφαλής οικολογικός σχεδιασμός δεν είναι απλώς μια «καλή ιδέα». Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν το μέλλον και όχι το παρελθόν.
Οι εισαγωγή νέων ιδεών είναι σίγουρα χρήσιμη, αρκεί να μην θεωρούμε ότι είναι οι μόνες που έχουν σημασία.

Σίγουρα αναγνωρίζω τα οφέλη της διοργάνωσης ενός συστήματος αξιολόγησης "εικονικής πραγματικότητας". Εντούτοις, συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των κριτών. Εάν η επικοινωνία αυτή υπήρχε, τότε οι αρχικές τους εντυπώσεις θα είχαν αλλάξει.

Από τις δύο επικρατέστερες υποψηφιότητες, εγώ προτείνω να βραβευτεί η έρευνα 110, γιατί:

Χαρακτηρίζεται από ξεκάθαρες και δυναμικές ιδέες. Άλλωστε, πρόκειται για διαγωνισμό ιδεών και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερης σημασίας. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτό το έργο είναι υλοποιήσιμο.
Κατά την γνώμη μου, η έρευνα αυτή δεν δίνει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα. Ωστόσο, το σημείο αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, χωρίς να αποβεί εις βάρος της κεντρικής ιδέας.

Όσον αφορά στις άλλες προτάσεις, τα σχόλια μου είναι τα εξής:

496

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Ωστόσο, θα μπορούσαν να προκύψουν πρακτικά θέματα συντήρησης. Για παράδειγμα, η έρευνα δεν αντιμετωπίζει με τον καλύτερο τρόπο το θέμα του «φωτός την ημέρα».

182

Πρόκειται για ένα έργο που δίνει λύσεις και απαντήσεις σε πολλά θέματα σχεδιασμού, αλλά στερείται μίας κεντρικής ιδέας.

293
Όσο δελεαστική και αν ακούγεται σαν ιδέα και παρόλο που σέβεται το «πράσινο περιβάλλον», η εμφύτευση σε όλα τα επίπεδα, δεν λύνει το πρόβλημα. Μάλιστα, η αρχιτεκτονική γλώσσα που προτείνεται δεν συνάδει με την πράσινη πρόταση.

656
Από κάθε άποψη, πρόκειται για ένα σχέδιο, το οποίο είναι τεχνικά απλό, αλλά μη πραγματοποιήσιμο.

311
Πρόκειται για ένα έργο το οποίο, όσο δελεαστικό και αν είναι από αισθητικής απόψεως, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Αυτό γιατί προτείνει όλα όσα ένα βιώσιμο σχέδιο δεν θα έπρεπε να προτείνει. Αν πούμε ότι η υλοποίηση της έρευνας 110 είναι από πολλές απόψεις επίφοβη, τότε η έρευνα 311 στέλνει ένα πολύ λανθασμένο μήνυμα βιωσιμότητας.

Με εκτίμηση,
Αλέξανδρος Τομπάζης

Η Ομιλία του Αλέξανδρου Τομπάζη στα εγκαίνια της έκθεσης στην Αθήνα.
( ακολουθεί μετά το τέλος της ομιλίας του Μ. Αναστασάκη)